Τα μυστηριώδη οδοφράγματα (François Couperin, 1717)

Δόξα στα οδοφράγματα, κοιτίδα της ελευθερίας! (1830, αφιέρωση στον βασιλιά Φίλιππο Α΄)

Οι Γάλλοι Jean Rondeau (κλαβεσέν) και Thomas Dunford (θεόρβη) παίζουν τα μυστηριώδη οδοφράγματα του Γάλλου συνθέτη François Couperin (1668-1773). Βρισκόμαστε στην περίοδο μπαρόκ. Ένα από τα μυστήρια της ιστορίας είναι πώς γίνεται η εξέχουσα περίοδος του ευρωπαϊκού φωτός (Lumières = ελληνιστί διαφωτισμός) να περιέχει μια «κακόγουστη» μουσική, όπως ερμηνέυεται η ονομασία «baroque».

Τα μυστήρια δεν σταματούν εκεί. Η εποχή της περούκας καταργήθηκε πρώτα με νόμο του Ναπολέοντα. Ο Ναπολέων κατεσφαγίασε τα γαλάζια παρισινά οδοφράγματα των βασιλοφρόνων (1795), ο Ουγκώ και ο Ντελακρουά ανέδειξαν τα τρίχρωμα παρισινά οδοφράγματα των δημοκρατικών (1830) που έφεραν στην εξουσία τον βασιλιά Λουδοβίκο-Φίλιππο Α΄. Πολλές φορές η ιστορία αγκυλώνει, αλλά εδώ έχει καταπιεί τελείως τη μιλιά της. Πώς γίνεται να ταυτίζεται το 1789 με δημοκρατική επανάσταση και να εικονίζεται με την εξέγερση του 1830 που απλώς αλλάζει τον Γάλλο βασιλιά; Έναν βασιλιά που θα πέσει από τα οδοφράγματα του 1848.

Τόσο πολύ ανέδειξε η ιστορία την απεικόνιση του 1830 (Ευγένιος Delacroix) ώστε έφτασε να ταυτιστεί με την εξέγερση του 1789.

Όσο για τον Couperin, που συνήθως απεικονίζεται χωρίς περούκα, ποια οδοφράγματα προέβλεψε το 1717; Το έργο του τυπώθηκε με την ορθογραφία Les Baricades Mistérieuses (όχι Les Barricades Mystérieuses). Άλλο ένα μυστήριο!